Mijn Brits Kort/Langhaartjes
Sedert mijn jeugd ben ik altijd verzot geweest op poezen, ik had meestal
wel een huis tuin en keuken poes, maar tot mijn groot verdriet gebeurde
daar meestal iets mee of bleef ze zomaar weg, wat bij mij een ware
zondvloed van tranen teweegbracht. Mijn moeder vond dat ik maar geen
huisdier meer moest nemen want dat ik veel te gevoelig was en ik er niet tegen kon.
Jaren later, nu zo’n 36 jaar geleden besloot ik een raskat te nemen,
die bleef binnen en zou ik niet zo vlug kwijtraken.
Mijn eerste raskat was een mooie blauwe Brits Korthaar kater.
Spijtig genoeg liet ik hem af en toe toch maar eens in de tuin te lopen en hij
vond maar niet beter dan eens met een konijntje af te komen en een tijdje nadien
met een halve duif.
Dit is hem noodlottig geworden, want op zijn 9 maanden was ik
mijn mooie lieve kater kwijt. Mijn volgende Blauwe Britje was
Gr.Int.Ch. Tess Van ’t Hemelrijk, en die was het ten strengste verboden
om buiten te lopen, wat zij helemaal niet erg vond, zij ondernam zelfs geen
pogingen om weg te komen.
En zo is Tess mijn eerste fokpoes geworden, ze is 17 jaar geworden en ik heb nu
nog kleinkinderen en achterkleinkinderen van Tess in huis rondlopen.
Van het laatste nestje dat Tess gekregen heeft heb ik een poesje gehouden, dat de
lilac factor droeg, en daardoor heb ik nu ook af en toe ook Lilac Britjes.
Ook De langharige variëteit van de Brit is heel rustig en lief en die laten zich
door de kleinkinderen knuffelen en vertroetelen als pluche baby’s.
Rita
catterydeperrosquirec.com 